به یاد بیار...

وقتی دلتنگ شدی به یاد بیار کسی رو که خیلی دوستت داره...

وقتی ناامید شدی به یاد بیار کسی رو که تنها امیدش تویی...

وقتی پر از سکوت شدی به یاد بیار کسی رو که به صدات محتاجه...

وقتی دلت خواست از غصه بشکنه به یاد بیار کسی رو که توی دلت یه کلبه ساخته...

وقتی چشمات تهی از تصویرم شد به یاد بیار کسی رو که حتی توی عکسش بهت لبخند میزنه...

وقتی به انگشتات نگاه کردی به یاد بیار کسی رو که دستای ظریفش لای انگشتات گم میشد...

وقتی شونه هات خسته شد به یاد بیار کسی رو که هق هق گریش اونها رو می لرزوند...