بابا جان داد...

کودک رو به پدرش کرد ... صداش به سختی شنیده میشد ...

- بابا ... دیگه خسته شدم ... میخوام برگردم خونه ... تو منو میبری آره؟
پدر لبخند تلخی زد ... دستهای پسرش رو تو دستش گرفت ...
- همین روزا پسرم ... خیلی زود ... بهت قول میدم ...
روشو برگردوند تا پسرش قطره اشکی که از چشمش جاری شد رو نبینه ... به سمت در رفت ... ولی لحظه ای ایستاد و برگشت ...
- همیشه مراقب مادرت باش پسرم ... همیشه ...
از اتاق خارج شد ...
- خانوم پرستار کجا میتونم آقای دکتر رو پیدا کنم...
- کمی منتظر بمونید پیداشون میشه ...
و چقدر این انتظار طولانی بود ....
- آقای دکتر چرا کاری نمیکنین ... بچم ذره ذره داره آب میشه ...
جواب دکتر رو میدونست ... همون جواب همیشگی ...
- من صد بار بهتون گفتم ... تا قلبی واسه پیوند نباشه کاری از دست ما برنمیاد ...
- خوب واسش قلب پیدا کنین ...
- ببینین آقا ... یه صف طولانی از بیمارای قلبی که منتظر پیوند قلب هستند وجود داره ...
تازه باید قلبی باشه که به بدن
پسرتون بخوره ... مثل قلب یکی از اعضای خونوادش ...
دکتر به سمت انتهای سالن دور شد و هرگز گریه مرد رو تو اون لحظات ندید ...
به اتاقش رفت و شروع کرد به بررسی پرونده چند بیمارش ...

 چند دقیقه ای نگذشته بود که صدای هیاهوی سالن بیمارستان دکتر رو به خودش آورد ...
از اتاق بیرون اومد ...
- چی شده خانوم پرستار ... اتفاقی افتاده ...؟!
پرستار نفس نفس میزد ...
- یه نفر خودشو از بالای ساختمون بیمارستان پرت کرده پایین ... پدر همون پسره ...
دکتر سعی کرد بغضش رو پنهان کنه ...
- اتاق عمل رو واسه پیوند قلب آماده کنید ...

می جویمت ...

می جویمت ...
چنان که لب تشنه آب را ،

محو توام  ...چنانکه ستاره به چشم صبح ،
یا شبنم سپیده دمان آفتاب را ...بی تابم ...آنچنانکه درختان برای باد !!یا کودکان خفته به گهواره تاب را ...بایسته ای چنانکه تپیدن برای دل ...یاآنچنانکه بال پریدن عقاب را ...حتی اگر نباشی می آفرینمت !!چونانکه التهاب بیابان سراب را !!

ای خواهشی که خواستنی تر ز پاسخی ،
با چون تو پرسشی؛ چه نیازی جواب را !؟

هیچ گاه

 " هیچ گاه "

به خاطر " هیچ کس "

 دست از " ارزشهایت " نکش؛

 چون ... زمانی که آن فرد از تو دست بکشد؛

 تو می مانی و یک " منِ " بی ارزش ...!

نگرانی

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم

اصلا ً به تو افتاد مسیرم که بمیرم

یک قطره آبم که در اندیشه دریا
افتادم و باید بپذیرم که بمیرم

یا چشم بپوش از من و از خویش برانم
یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم

این کوزه ترک خورد!چه جای نگرانی است
من ساخته از خاک کویرم که بمیرم

خاموش مکن آتش افروخته ام را
بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم

شاید تو

شاید تو

سُکـوت میـان کلاممــ ـ ـ بـاشـے...

دیـده نمی شوی!
امـــا مـن، تـو را اِحسـاس مـے کنمـ ...

شایــد تــو...
هَیاهـوی قلبـمــ ـ ـ بـاشـے ...

شنیـده نمـے شوی...
امـا مـن، تـو را نـفس مـے کشمـ ـ ـ ... دیوانه وار

چه بگویم؟

گفته بودم چو بیای غم دل با تو بگویم

چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیای

من آن نیستم که ز کمند تو گریزم
چو بدانم که در بند تو خوش تر ز رهایست

یکی درد و یکی درمون پسنده
یکی وصل و یکی هجران پینده

من از درمون و درد و وصل وهجرون
پسندم آنچه را جانون پسنده

عشق و درویشی و انگشت نمای و ملامت
همه سهل است تحمل نکنم بار جدائی

وقت پایان

من برای سالها می نویسم.

سالها بعد که چشمان تو عاشق می شوند.

افسوس که قصه مادر بزرگ درست بود، همیشه یکی بود و یکی نبود...

به جان هر چه عاشق توی این دنیای پر غوغاست

قدم بگذار روی کوچه های قلب ویرانم
بدون تو شبی تنها و بی فانوس خواهم مرد

دعا کن بعد دیدار تو باشد وقت پایانم...

در امتداد شب

سبز ترین واژه های زندگی ام را تقدیم به سرخ ترین گلهای دوستی میکنم

دیشب به یادت بوده ام

امشب ز هر شب مست تر
 
دیشب کنارت بوده ام
امشب به تو نزدیک تر

هر شب به یادت خفته ام
امشب زشب بی دارتر

هر لحظه نامت گفته ام
این بار پر فریاد تر

هر دفعه مستت میشدم
امشب ز تو هشیار تر

هر بار می بردی مرا
این بار من قهار تر

هر روز پنهان میشدی
این دفعه من ستارتر

توشاه میگشتی ولی
هر بار کیش ومات تر

تو ساز بلبل میزدی
من باز خوش اواز تر

توغرق در عیش و خوشی
من باز هم رقاص تر

تو چون پری رویان شب
من باز هم با نازتر

چشم تو غوغا کرده بود
چشمان من جذاب تر

تو عشق من بودی ولی
من باز هم فرهادتر  

شاعر: حامد کریم کشته

مکث تو

مکث تو یعنی چی؟
نگو که داری می ری

مکث تو یعنی چی؟
بگو که بی من نمی ری

دلتنگم این روزا
می جنگم این روزا
کمرنگم این روزا
منو صدا کن

تو با روزای سابق فرق کردی
داره از من جدا می مونه راهت
نمی دونم برات کی جامو پر کرد
که هم لحنت عوض شد هم نگاهت

خواننده: میثم ابراهیمی

برو معطل نکن

میخوای بری برو معطل نکن

سوئیچ میخوای یا که با تاکسی میری
باید مراقب لباسم باشم
تا سر راهت یقمو نگیری

میخوای بری برو معطل نکن
زوری که نیست دلم تو رو نمیخواد
بیخودی نفرینم نکن به حرف
گربه سیا میگن بارون نمیاد

حالا مگه چه اتفاقی افتاد
گیرم که با هم یه قراری داشتیم
تلافی هزار دروغ دیروز
امروز شما رو سر کار گذاشتیم

اگه بهت بر میخوره ببخشید
ولی گذشت دوره ی ناز کشیدن
نتونی عمرا دلمو بشکنی
روپنجرش دادم حفاظ کشیدن
زمستونم بی نفس تو گرمه
تو خونمون لوله ی گاز کشیدن

رفیق جیبم بودی از اولش
فک کردی آخرم برنده میشی
سوار اسبت شدی رفتی اونور
اینورو داشته باش دوباره کیشی

هی از خودت بیخودی تعریف نکن
آدم از خود راضی ما نخواستیم
یه دل دادی هزار تا شرط گداشتی
بیا بگیر ، ببر ، بابا نخواستیم

تازه ذو روزه با هم آشنا شذیم
برای ازدواج چقد خریصی
چیکار داری کی بود بهم زنگ زده
بزار ببینم مگه تو پلیسی

میخوای بری برو معطل نکن
جز تو واسه کسی بلیط ندارم
نبین که صبر اومده سرما خوردم
سنگینه بارت بده من بیارم

میخوای بری برو معطل نکن
یهچیز نگفته موند میگم بدونی
هیچکسی نامه ی فدایت شوم

ننوشته بود که پیش مکن بمونی

شاعر: افشین مقدم